| شماره: 82-110 تاريخ: 20 /06 /85 پيوست: دارد |
هنگامی که يک مبتدی نيازهای خود را می شناسد، هوشيارتر از خردمندی می شود که بی خيال است.
«لائوتسه»
«لائوتسه»
حضور محترم جناب آقای مهندس داريوش مصطفوی/دکتر اسدی
با عرض سلام و ادب
منِ شهروند مردمی آموخته ام که موطن خود را دوست بدارم و در حد بضاعت ناچيز خود در راستای رشد و عدم رشد آرمانهای آن مسئول و متعهد باشم؛ وجهی که در امور ملّی مان توجه مرا به خود معطوف داشت، نخست مقوله «فوتبال» اين ابررشتة ورزشها و پديدة فراورزشی و جهان شمول بود و بعد تدابير و اقداماتی که از سوی سياستگزاران آن لحاظ شده می بود. بی شبهه بزرگترين انگيزه ای که مرا به سوی فوتبال هدايت کرد، نظر و ديدگاه اهل فن و اهالی مردمی فوتبال بود که همواره اعلام نموده اند چنين فوتبالی با شأن و شئون ايران و ايرانی همسو نيست و پيوسته گفته و می گويند که «اينچنين مبادا» و «آنچنان بادا» که موجب فخر و افتخار ملّی شود، زيراکه امروزه فوتبال نشانی از عزم و ارادة ملت ها و دولت ها بشمار می آيد، لذا آحاد مردم خواستار آنند تا در اين عرصه موفق و پيروز ظاهر شويم.
طی سالها از موضع يک شهروند، شاهد و ناظر رخدادها و احوال برزخی فوتبالمان بودن، سبب شد تا خواسته و ناخواسته به بايگانی انتقادات مردمی و اهل فن تبديل شوم و هر روز و هر ماه و هر سال، انواع و اقسام دغدغه ها، نيازها، اعتراض ها و کاستی ها را که از سوی رئيس و مرئوس آن توسط رسانه ها منعکس می شد را گردآوری نموده و بعد در طبقات مختلف تقسيم بندی نمايم و به نحوی ميراث دار انواع نقدهای انتقادی باشم؛ 99% از آرشيوهای بايگانی ام اختصاص دارد به «اينگونه مبادِ فوتبالمان»، امّا درون تنهاترين و کوچکترين فايلی که بر روی آن نوشته شده است «اينگونه بادا فوتبالمان» جز چند ورق مختصر چيزی به چشم نمی آيد (صدق اين گفتار را رياست ورزش کشور مهندس علی آبادی تأکيد کرد که گفت: "از فدراسيونها خواسته ايم تا اهداف کوتاه مدت، ميان مدت و دراز مدت خود را به سازمان تربيت بدنی منعکس دارند که فدراسيون فوتبال بدين خواست مهم تنها با ارسال يک برگ ورق A4 اکتفا نمود."
با آن اوصافی که ذکر آن در بالا رفت، 8 سال پيش با کمال تعجب و تأسف منِ شهروند مردمی به «اشراقی» فوتبالی نائل آمدم و در پی آن منِ مردمی ورزش توانستم «طرحی جامع و مرکب» ارائه دهم بنام فوتبال بهره وری يا مردمی که بتواند به خواست و نياز جامعه مان جواب مثبت دهد با اين ويژگی که به رشد و تعالی فوتبال نه براساس خواست و امکانات بيشتر بلکه با همين امکانات و داشته های موجودمان که داريم (چه بايد کرد را تعريف کند) و اصول و مبانی حرکتی خود را تبيين دارد تا در آستانة صعود و تحقق گام نهد.
از ديگر امتيازات اين طرح آنست که برای اولين بار در کشورمان به رشد و اعتلای فوتبال نه از منظر و جايگاه سياستگزار آن که در رأس قرار دارد، بلکه از جايگاه و رکن زيرين يعنی اهالی مردمی فوتبال (قعرنشينان) نگريسته است و راهکارهای مختلفی نيز جهت حضور مردمی در عرصة فوتبال ارائه نموده که می تواند تحولی شگرف را موجب شود و همانند پلی مابين نظام دولتی و بخش خصوصی بشمار آيد و خلاء طرح جامع ورزش را نيز پر کند و يا اينکه مقدمه ای باشد جهت اجرائی شدن طرح جامع ورزش.
اکنون باستحضار می رساند که «طرح بهره وری يا مردمی» براساس خواست و نظر 3 طيف و گروه که در جامعة فوتبالمان دارای جهان بينی های متفاوت هستند به ارائة روش پرداخته است تا به خواست و نظر آنان پاسخی مثبت دهد، از اين روی طرح فوق:
1. برای آنانی که «استدلالی و نظری» هستند و تغيير و تحول را از طريق دليل و برهان ساختاری فهم می کنند، ساختار فوتبال بهره وری را ارائه کرده
2. برای آنانی که «راهکار اجرائی»(عملياتی) را شاخص و زمينة تغيير و تحول می دانند، طرح تشکيل تيم ملّی «ب» را تهيه و تدوين نموده
3. برای آنانی که اهل عمل صرف هستند و تحرک فيزيکی را معيار تغيير و تحول می دانند، آموزش پايه ای و همگانی فوتبال را که شامل 5 عمل اصلی فوتبال است تدارک ديده
نماد ذيل سه محور اصلی طرح بهره وری را به تصوير کشيده است:
برای مشاهده نماد روی آن کلیک نمایید.
در پايان، طرح بهره وری را که مزين به نام «مردم» است و جهت پاسخگويي به دغدغه ها و اضطرابهای آنان پای به عرصة حيات و تکوين گذارده تقديم ايران و ايرانی می دارم، بويژه نسل جوانی که آينده سازان ايران زمين اند و اکنون در معرض انواع آفتها قرار دارند.
در انتها، در انتظار پاسخ و نظرات شما می باشم.
مهدی ميرابی
| < قبلی | بعدی > |
|---|
