نمی توان جلوی وزیدن «باد» را گرفت، اما می توان آسیاب بادی ساخت.
راه حلهای ساده
در يك شركت بزرگ ژاپني كه توليد وسايل آرايشي را برعهده داشت، يك مورد تحقيقاتي به ياد ماندني اتفاق افتاد: شكايتي از سوي يكي مشتريان به كمپاني رسيد. او اظهار داشته بود كه هنگام خريد يك بسته صابون متوجه شده بود كه آن قوطي خالي است؛ بلافاصله با تاكيد و پيگيريهاي مديريت ارشد كارخانه اين مشكل بررسي و دستور صادر شد كه خط بسته بندي اصلاح گردد و قسمت فني و مهندسي نيز تدابير لازمه را جهت پيشگيري از تكرار چنين مسئله اي اتخاذ نمايد. مهندسين نيز دست به كار شده و راه حل پيشنهادي خود را چنين ارائه دادند: پايش (مونيتورينگ) خط بسته بندي با اشعه ايكس؛ بزودي سيستم مذكور خريداري شده و با تلاش شبانه روزي گروه مهندسين، دستگاه توليد اشعه ايكس و مانيتورهائي با رزولوشن بالا نصب شده و خط مذبور تجهيز گرديد. سپس دو نفر اپراتور نيز جهت كنترل دائمي پشت آن دستگاهها به كار گمارده شدند تا از عبور احتمالي قوطيهاي خالي جلوگيري نمايند. نكته جالب توجه در اين بود كه درست همزمان با اين ماجرا، مشكلي مشابه نيز در يكي از كارگاههاي كوچك توليدي پيش آمده بود اما آنجا يك كارمند معمولي و غيرمتخصص آنرا به شيوه اي بسيار ساده تر و كم خرجتر حل كرد: تعبيه يك دستگاه پنكه در مسير خط بسته بندي
این حکایت نقل حال فوتبالمان است که «ما» اهالی مردمی معترضیم و معترف که فوتبال ایرانی بواسطه سوء و عدم مدیریت ها سالهاست که به جای یک و یا چند قوطی خالی در فرایند تولید خود، خط تولید قوطی خالی سازی باز کرده و آن تولید پوک و پوچ را به «ما» مصرف کنندگان فوتبال عرضه می دارد و در مقابل اعتراض «ما» مصرف کنندگان همواره کوشیده اند تا با آوردن یک «مربی خارجی» نخست عدم مدیریت خود را بپوشانند و بعد درون این بسته های خالی را شاید که با طلسم شکنی آن جادوگر پر کند! افسوس که عالی جاهان تولید کننده فوتبالی ایرانی به جای آنکه به داشته ها و پالایش سرمایه های وطنی خویش بیندیشند و بپردازند و فرایند تولید ناب را از این بستر بسط و گسترش دهند به فوتبال غربی و غربزده روی می آورند و با تکرار اقدام عبث خود (آوردن مربی خارجی) مردم و رسانه ها را خواسته و ناخواسته درجهت نفی و طرد چنین تولیدی به رسالت آه و فوت کردن ملزم می سازند (درحکم پنکه) تا این میان تهی شدگان را یکی پس از دیگری از خط نقاله به پائین فرا خوانند. آری اینک به صراحت تمام می تواندگفت که فوتبال ایرانی عرصه جنگ بادها با تهی شدگان و تهی کنندگان است، براستی که ما حرام کنندگان و حرام شده گانیم که دیگر رنجی از «برزخی» فوتبالی مان نمی بریم و صد افسوس که هیچکس نیست به «ما» بگوید که بیائیم به تولید ناب فوتبال ایرانی بپردازیم و ساختاری از فوتبال مردمی را پی افکنیم، امید آنکه تحول در بوروکراسی ورزشی از سازمان به وزارتخانه «ورزش و جوانان» دستاوردهای بزرگی را برایمان به ارمغان آورد ، بدان امید – بدورد.
یکی از اهالی مردمی فوتبال - مهدی میرابی
از آهسته رفتن نترس، از بی حرکت ایستادن بترس. مثل چینی
| < قبلی | بعدی > |
|---|
