کفاشیان و شعر نرودا

درك زندگي تنها با نگاه به گذشته ميسر است، اما زندگي كردن، تنها با نگاه به آينده. «سورن كركگارد»

کفاشیان و شعر «پابلو نرودا»

ایکاش علی کفاشیان بعنوان قافله سالار فوتبال ایرانی و به جای تمامی اهالی عام و خاص فوتبالمان این شعر «پابلو نرودا» را می خواند و می فهمید که  می گوید: «به آرامی آغاز به مردن می کنی اگر سفر نکنی، اگر چیزی نخوانی،  اگر به اصوات زندگی گوش ندهی.

اگر «ازخودت عبورنکنی» و زماینکه خود باوری را در خودت بکشی و نگذاری دیگران به تو کمک کنند، به آرامی آغاز به مردن می کنی.

اگر برده عادات خود شوی، اگر همیشه از یک راه تکراری بروی، اگر روزمرگی را تغییر ندهی، اگر رنگهای متفاوت را دوست نداشته باشی، یا اگر با افراد ناشناس (مشاوران مردمی) صحبت نکنی به آرامی آغاز به مردن می کنی.

اگر از شور و حرارت، از احساسات سرکش، و از چیز هایی که چشمانت را به درخشش وامیدارند و ضربان قلبت را تندتر می کنند، دوری کنی تو به آرامی آغاز به مردن می کنی.

اگر هنگامیکه با شغلت، با عشقت شاد نیستی، آنرا عوض نکنی، اگر برای مطمئن در نامطمئن خطر نکنی، اگر ورای رویاها نروی، اگر به خود اجازه ندهی که حداقل یکبار در تمام زندگیت به وادی مصلحت اندیشی بروی به آرامی آغاز به مردن می کنی. امروز زندگی را آغاز کن، امروز مخاطره کن، امروز کاری بکن، نگذار که به آرامی بمیری.

کاش علی کفاشیان این مطلب را می خواند و می فهمید، ایکاش.

یکی از اهالی مردمی فوتبال- مهدی میرابی

خدایا! به من زیستنی عطا كن كه در لحظه مرگ بر بی ثمری لحظه ای كه برای زیستن گذشته است حسرت نخورم و مردنی عطا كن كه بر بیهودگی اش سوگوار نباشم. «دكتر علی شریعتی»