کمک فوتبالی

سخای بزرگان چو ابر بهار       بجائی ببارد که نايد بکار «جامی»

کمک فوتبالی

کمک به فوتبال ایرانی این نیست که یک مدیر سیاسی یا نظامی یا بوروکراسی زده و یا... را با تعجیل و جهل برداریم و بگوییم حال تو بیا و «مشکل گشای فوتبال مفلوک ایرانی» باش! کمک به فوتبال ایرانی آن نیست که بکوشیم یک فوتبالی یا فوتبالی زده را به عنوان متخصص فن در راس هرم فوتبالمان قرار دهیم؛ کمک واقعی به فوتبال ایرانی شاید آنست که بکوشیم در پرتو اجماع ملی به یک راه و راهکار نوین دست یابیم؛ کمک به فوتبال ایرانی آنست که اعلام کنیم فوتبالمان نیازمند مدیریتی است که از سالها پیش تمامیت یک «آرمان شهرشرقی- فوتبالی» را برای خویش و جامعه اش ترسیم کرده و راه و راهکار و اهداف رسیدن بدان «اتوپیا» را منزل به منزل تبیین کرده است و بدین سبب نیز می داند که چرا و چطور و چگونه باید از قالب انجماد یافته بیرون آمده و بعد هدفمند در راه رشد و تعالی و تکامل قدم زد (تقدم مدیریت راه دان بر مدیریت راه بر). آری، «ما» اهالی مردمی فوتبال خسته و بیزار از عزل و نصب هایی هستیم که یکی پس از دیگری آمده اما بی برنامه و غایت مطلوب و برای مدتی خود و «ما» را سرکار گذاشته است! خسته ایم از این که چهره های گمنام سیاسی و نظامی و تجاری و صنعتی و... در فوتبالمان به صدارت و اشتهار ملی می رسند اما هیچ دگرگونی و تعالی ای موجب و شامل نمی گردد؛ خسته ایم از سوپرمن بازی حضرات در عرصه فوتبالی که شعار و ذاتش «درجمع و با جمع و برای جمع» است اما عالیجاهان وطنی آن بر پایه «من» و دیگر «من ها» فقط تفکر و تعقل و تدبر دارند! و از کثرت و وحدت اندیشه ها و سرمایه های«جمعی» غافلند؛ آری ما نود و نه درصد خسته و بیزاریم از گمراهی فوتبالی خویش و از تداوم و استمرار چنین فوتبالی که هنوز تفاوت «خیرو شر» خویش را نمی داند و نمی شناسد و در دام سلیقه زدگی گرفتار است و علیرغم اینکه اهالی خاص و عامش متنفرند از زیست برزخی خویش اما هیچکدام راه مفر و نجاتی را نمی شناسند ولی در سودای «عزل و نصب ها» منتظرند تا شاید برحسب تصادف مدیری پیدا شود که از راه های نو و خواب های شیرین فوتبالی برایمان بگوید. اکنون کو آن مدیری که بیاید و بگوید که من با همه توان خویش در تدبر و راهبرد فوتبالی– ملی عاجزم، اما این را خوب می دانم که در پرتو خرد عمومی می توان چگونگی «چیستان فوتبال و فوتبالمان» را گشود و خرد فوتبالی- ایرانی را تحقق بخشید. اکنون، کو آن مدیریتی که رمز و راز فوتبال را به جامعه ایرانی بشناساند؟ بواقع که کمک به فوتبال ایرانی آنست که اهالی آن باورکنند «راه های» دیگری نیز وجود دارد که هنوز «ما» نخواسته ایم بشناسیم و آنها را تعریف کنیم و حتی راهی نوین بیافرینیم. امید آنکه به جای سلیقه سالاری فوتبالی، اهتمام جمعی «ما» این باشد که «شایسته سالاری» فوتبالی را از راس و سرچشمه اصلی اش طلب و جستجو کنیم .

یکی از اهالی مردمی فوتبال – مهدی میرابی

مشورت ادراک و هشياری دهد                عقلها را عقلها ياری دهد

عقل را با عقل ديگر يار کن                      امر شوری بينهم را کار کن «مولوی»