در دایره‌ای که آمد و رفتن ماست او را نه بدایت نه نهایت پیداست
کس می نزند دمی در این معنی راست کاین آمدن از کجا و رفتن بکجاست «خیام»
اعلام خطر فوتبالی
وقتی که بزرگ قافله سالار فنی و عملی فوتبال ایرانی (کارلوس کی روش) آنهم بعد از مدتها بودن در فوتبالمان کار و بیان اش به این جا می رسد که می گوید باید برای فوتبال ایرانی «گدائی» ملی کرد (گل ریزان) یعنی ای جامعه فوتبالی- ایرانی، اگر فرداروزی در راهبرد تیم ملی فوتبالتان واماندم از هم اینک بدانید که من اتمام حجت خویش را با شما بیان و اعلام داشتم؛ بله، این بیان سر مربی تیم ملی مان یعنی اینکه آقایان فدراسیون نشین در کار تغذیه مادی و معنوی فوتبال ایرانی وامانده و عاجزند و فاقد هنر درآمدزائی از فوتبال سرمایه خیز هستند! این مربی آگاهانه و ناآگاهانه آب پاکی را روی دست مان ریخت تا یک بار دیگر به طور غیرمستقیم متوجه شویم که در چه آشفته بازاری در آرزوی روزهای روشن و تابناک برای فوتبالمان هستیم! براستی اگر همین مربی در حوزه خلیج فارس در یکی از کشور های عربی مشغول به کار بود، آیا چنین درخواستی را از آن جامعه می کرد؟ که بیائید «پول» به پای فوتبالتان بریزید! افسوس که آسیاب فوتبال ایرانی چنان وسیع است که بزرگ مربیان نامدار خارجی را نیز به کام خود فرو می کشاند تا آنان هم در امور صوری فوتبالمان غرق شوند؛ مربی ای که می بایست همواره دغدغه تمرین و پرورش و آموزش فنی و کلاسیک و ... را داشته باشد، هم و غم او می شود نیازهای اولیه فوتبالی! آری، اگر «ما» چند صباحی دیگر به دفتر خاطرات این مربی بزرگ فوتبالی نگاه کنیم از ایرانی بودن خویش شرمنده و سرافکنده می شویم که او چه فکر می کرد و «ما» برای او چه چیزی را رقم زدیم! باشد که تحقیر فوتبالی توسط آن مربی نامدار به رگ غیرت خاص و عام فوتبالمان بخورد و امروز که در آرامش قبل از طوفان قرار داریم به دور از شتاب زدگی کاذب برای فوتبالمان «اعلام بحران و خطر» نمائیم تا با اجماع اندیشه های فوتبالی «ساختار مردمی فوتبال» را بیابیم و بیافرینیم، بدان امید- بدرود.
یکی از اهالی مردمی فوتبال- مهدی میرابی «خانه»
بازده ساختار بیمار، درد و سیاهی ست. «بودا»
| < قبلی | بعدی > |
|---|
