سلام بر رسانه ها

اگر در صحنه حق و باطل نیستی، اگر شاهد عصر خودت و شهید حق بر باطل نیستی، هر جا كه میخواهی باش. چه به شراب نشسته و چه به نماز ایستاده. هر دو یكیست! (دكتر علی شریعتی)

سلام بر «بار عام» رسانه ها

سلام بر اهالی و اصحاب رسانه ها، بویژه ورزشی

سلام بر اهالی قلم که خداوند برآن قسم یاد کرد و افضل تر از خون «شهید» نامید

سلام بر فرصت پیش آمده، یعنی دیدار روبروی «مردم» با نمایندگان «عام» خویش

براستی «ما»اهالی مردمی فوتبال از رسانه هایمان بخصوص اهالی قلم چه انتظار و توقعی داریم تا رودررو با آنان درمیان گذاریم؟ و آیا در این بارعام «اهالی و اصحاب رسانه ها»به عنوان میزبان برایمان هدیه ای و ارمغانی آورده اند؟(راهکار نجات فوتبال ایرانی) آیا چون ادوار گذشته این بار عام نیز یک رفتار و ادب فرمایشی و تقویمی است که در زمان و روز مقرر باید دیداری ما بین مردم و رسانه های ورزشی برگزار گردد و در این رهگذر عده ای جذب کار و فعالیت در رسانه ها شوند و جمعی نیز به دیدار رجال و قهرمانان و پیشکسوتان و مربیان و داوران و بازیکنان و هنرپیشگان و... نائل آیند! آیا در این نشست ها وگفتمان های «عام و خاص» دردی از دردهای ورزش بویژه ابررشته آن «فوتبال» برداشته می شود؟ (بهره وری مطلوب)آیا در این نشست ها رسانه ها  به طور شفاف و واضح به «ما» می گویند که جهت رهائی از آچمززدگی فوتبال و  رشد و تعالی آن در جامعه ایرانی چه نقش و جایگاهی دارند و چه باید کرد؟ آیا رسانه ها از مخاطبین مردمی خویش سئوال می کنند که جهت جبران مافات و آچمز زدگی فوتبال ایرانی چه اندیشه و ایده ای دارند و «چه باید کرد؟» تا با مشارکت و همفکری مردم و رسانه های متعهد و بیدار راهی نوین در مقابل رویمان گشوده گردد؟ آیا رسانه ها در این نشست ها اعتراف می نمایند که تمامیت«رسالت» پیشگامی در ورزش بویژه فوتبال را صرف انعکاس رخدادهای آن کرده اند و همانند آینه عمل و رفتار نموده اند و از مهمترین  رسالت وجودی خویش که «پیشگامی » در نوآوری و تحول بخشی است غفلت ورزیده اند؟ آیا رسانه ها به «ما» می گویند که این دود سیه فام که سالهاست از بام فوتبالمان برخواسته و برمی خیزد از آن سبب است که «رسانه ها» عنوان پیشگامی را یدک  کشیده اند (غاصبان انجام عمل خیر) اما عامل به معنی واقعی آن نبوده و نیستند تا تحول آور و تحول ساز باشند؟ (عقل متعقله غیرفعال و نقش آفرین، عدم حضور شایسته و بایسته)

امید آنکه رسانه ها ایمان و باور آورند که پیشگامان واقعی ورزش و فوتبال ایرانی اند، ایمان آورند که مدیریت ها آمدنی و رفتنی هستند اما آنان ماندگار و نقش آفرین می باشند و بدین جهت «مسئولیت» عزیز و حضیض ورزش و فوتبال قبل ازهرچیز و هرکس به عهده ایشان است. باشد که رسانه ها  در سایه این نشست ها و دیدارها نائل به «بازگشت به خویشتن خویش و رسالت ناب» خود شوند و در روزگاری نه چندان دور، خود و ما را به راهی نو و متعالی فرا خوانند. بدان امید تا درودی دگر ، بدرود.

یکی از اهالی مردمی فوتبال – مهدی میرابی

اگر شما يك سكه و من هم يك سكه داشته باشم و سكه‌هايمان را با هم عوض كنيم، باز هر كدام از ما يك سكه خواهيم داشت. اما اگر شما يك ايده و من نیز يك ايده داشته باشم و آنها را با هم مبادله كنيم هر كدام داراي دو ايده خواهيم بود.