فوتبال و اهرام ثلاثه

اهرام ثلاثه مصر، سمبلي متغن است كه نشان مي دهد، قرنها پيش «بشر» به اين حقيقت پي برده كه با كمتر از 3 ضلع و پايه هيچگاه نمي تواند بنا و ساختماني را ايجاد و احداث نمايد و امروز نيز همگان اين واقعيت را ميدانند كه با 2 ضلع هر بناي بي قوام و بي دوام است و با 2 ضلع فقط مي توان نمايي سمبليك بوجود آورد كه پشت و پشتوانه ندارد. با اين حال سئوالي كه پيش مي آيد اينست كه آيا ما توانسته ايم اين قانون و حقيقت اوليه (3 ضلعي) را به فوتبال تعميم دهيم.

عمر 60 ساله فوتبالمان كه با تعليق و تحريم فيفا به پايان آمد نشان داد كه ما پيوسته كوشيده ايم تا با 2 ضلع، يكي ضلعِ «رياست و قافله سالاري فوتبال» (مديريت از نوع فدراسيوني) و ديگر ضلعِ «بازيكنان و مربيان و كارشناسان تيم ملّي» بنا و ساختار فوتبالمان را ماهيت بخشيم و متأسفانه در اين رهگذر هيچگاه به فكرِ «ضلع سوّم» (يا همان اهالي مردمي فوتبال كه مولدان اصلي فوتبالند) نبوده ايم؛ از اين روي با فوتبال 2 ركني، كارمان «خشت به دريا زدن شد» و همواره در دور باطل گرفتار آمدن؛ آري ما با فوتبال 2 ركني خود آنقدر دچار سرگيجه و دَوَران شديم كه خواسته و ناخواسته احوالي مثل «فرفره» پيدا كرديم كه با چرخش خود بارها و بارها به فيفا «پهلو» زديم و او را عاقبت مجبور نموديم تا «حكم» به توقف فوتبالمان دهد و بعد با دخالت فيفا اميد و انتظار داشتيم تا با تدابيري كه از سوي كميته انتقالي اتخاذ مي شود، فوتبالمان از تركيب 2 ركني بودن خويش خارج شود و به ساختاري 3 ركني تبديل و ارتقاء يابد تا شاهد ساختاري به معني واقعي «نوين» در فوتبالمان باشيم و معني انتقال را به درستي فهم كنيم، امّا حيف و صدحيف كه اين مهم (3 ركني شدن فوتبال) از ديد و جهاني بيني كميته اندِخالي مستور و پوشيده ماند و اكنون نيز با صدافسوس باز داريم با همان غفلت 60 ساله (فوتبال 2 ركني) پروسه نوين فوتبالمان را آغاز      مي كنيم، درحاليكه پس از قرنها هنوز اهرام ثلاثه در مصر پابرجاست و هنوز هم اين سمبل به ما مي گويد: حداقل اجماعي كه عامل و سبب «ايجاد و احداث و بقاء و دوام» ساختاري مي گردد، اجماعي «3 ركني» است و چه شاد و خرسند ملّت و جماعتي كه با اجماعي بيش از 3 اضلاع و عنصر و تعقل گردهم مي آيند تا «ساختار و بنايي» را متجلي سازند.