کمربند سلطنت ، نشان نوکری برای سرزمینم است نادرها بسیار آمده اند و باز خواهند آمد اما ایران و ایرانی باید همیشه در بزرگی و سروری باشد این آرزوی همه عمرم بوده است. «نادر شاه افشار»
وزارت ورزش و جوانان با استراتژی «فوتبال»
ورزش ایران زمین پس از قرنها و شاید هم برای اولین بار در طول تاریخ خود دارای چیزی شد به نام «وزارت ورزش و جوانان» و این بدان معنااست که دیگر می توان بواسطه «نمایندگان مردم» به نحوی مدیریت و مدیریت های ورزشی انتقاد کرد و آنان را مجاب به پاسخگوئی نمود و غاصبان آن پست کلیدی در جامعه را به چالش و نقد و استیضاح و عزل کشاند و شایسته سالاری را بدین طریق در ورزش آنهم از راس آن آغاز نمود، این امر یعنی آنکه یکی(مدیریت) فدای همه، نه همه فدای مدیریت غفلت زده و ناکار آمد که همگان باید در آتش مدیریت او بسوزند و دم نزنند، افسوس که این مهم خیلی دیر در نظام جمهوری اسلامی که بر محور «مردم سالاری» و «شوراها» استوار است اتفاق افتاد ، بله اگر«ما» 2 دهه قبل بدین مهم پرداخته بودیم (وزارت ورزش وجوانان) دیگر امروز شاهد هجوم سنگین آفت اعتیاد و بی هویتی و خمودی و... در میان نسل جوانمان نبودیم ، حال که این اتفاق مثبت و متعالی بعد از سالها و دهه ها و قرنها برای ورزشمان رخ داده، بیائیم خدا را سپاس فراوان گوئیم ، بیائیم از امروز ببینیم که مطالبات «مردم» به ویژه نسل جوان از ورزش چیست؟ ببینیم که اگر امروز همه پرسی ای از جامعه ایرانی انجام گیرد ؛ پس از رای گبری عمومی خواهیم دید که رای جامعه ایرانی به «فوتبال» این ابررشته ورزشهاست ، بیائیم ببینیم که «طرح جامع ورزش» اگر به توفیق اجرائی شدن راه پیدا نکرد تنها بدان جهت بود که به ویژه گی «فوتبال» این ابررشته ورزشها توجه لازم و مکفی را مبذول نداشت و «فوتبال» این اهرم تعالی جهشی را نیز همانند یک «فدراسیون» در میان فدراسیونها لحاظ نمود ، بیائیم ببینیم که «طرح جامع فوتبال» نه تنها نیاز جامعه ایرانی است بلکه شاه کلید ورود و انسجام و سامان بخشیدن به دیگر ورزشهایمان است، (الگوئی برای تمامی ورزشهای جمعی) بیائیم باور کنیم که بیشتر جوانانمان خواهان فوتبال هستند و ضرورت توجه به «طرح جامع فوتبال» آنهم با «ساختارمردمی» از واجب امور است ، امبد آنکه «وزیر» انتخابی ورزش و جوانان، «استراتژی ورزش ایرانی» را بر محوریت رشد و تعالی ابررشته ورزشها قرار دهد و در فرا خوانی «ملی» از عشاق و اندیشمندان فوتبال دعوت نماید تا در سودای تحول و تعالی فوتبال ایرانی برآیند ، باشد که با اجماع اندیشه های فوتبالی مطلوبترین راه و هدف در مقابل رویمان باز و گشوده گردد. بدان امید،بدرود.
یکی از اهالی مردمی فوتبال- مهدی میرابی
تا بدبختی را نشناسیم هیچوقت راه بدست آوردن و نگه داشتن خوشبختی را یاد نمی گیریم. «داوید وایت»
| < قبلی | بعدی > |
|---|
